Hedwig, een geboren en getogen Oosterhouter, zijn vader werkte bij Martens. Ooit heeft hij even in Rijen gewoond. “Maar ja,” lacht hij, “dat was toch niet helemaal mijn plek, dus snel weer terug naar Oosterhout.”
Volgens Hedwig wist hij zelf vroeger nog niet precies wat hij later wilde worden, maar zijn omgeving had dat wel door. “Als klein jochie kreeg ik altijd oude klokken, radio’s en tv’s in handen, en die haalde ik dan helemaal uit elkaar,” vertelt hij. “Iedereen zei het toen al: die wordt elektricien.” En ze kregen gelijk. “Ik ben meer een doener dan een student,” geeft hij toe, maar dat hield hem niet tegen om zijn diploma van de technische school te halen. “Eigenlijk had ik liever een paar weken vrij genomen na mijn studie,” zegt hij lachend, “maar toen meneer Nieuwboer, de directeur kunststoffen, belde voor vakantiewerk, was ik de volgende dag al aan de slag bij Martens.”
Hedwig begon in de dagdienst, want hij was nog geen 18. Na zijn diensttijd ging hij de ploegen in, werd ploegbaas en op zijn 32e, nu zo’n 27 jaar geleden, teamleider van Extrusie 1. “Toen Extrusie 1 naar Weststad verhuisde, hebben Jos en ik van functie gewisseld. Dat was ook weer een mooie stap.” Over zijn leerproces zegt Hedwig: “Ik heb veel geleerd van Willie Spijkers, een collega van me. En ik heb zelf ook veel opleidingen gevolgd, van injectie en extrusie tot emotionele intelligentie. Niet omdat het moest, maar omdat ik dat gewoon belangrijk vond.”
De kwaliteitsbewaking binnen extrusie is flink veranderd sinds hij begon. “Vroeger bepaalde het management hoe goed onze buizen waren, later deden we dat met de teams zelf. Met normen zoals ISO-2001 en veel trainingen hebben we echt stappen gezet. Onze producten zijn er enorm op vooruit gegaan.”
Nu staat hij voor een nieuwe uitdaging: het personeelsbestand moet groeien, zowel in aantal als in kennis. “Dat wordt pittig,” zegt hij nuchter, “maar ik hou wel van een uitdaging. Als het moet, spring ik zelf even bij.”
En in zijn vrije tijd? “Dan ontspan ik met mijn vrienden, en ik heb katten, vissen en vogels om voor te zorgen. Een wandeling doet ook altijd wonderen om mijn hoofd leeg te maken.”
Hedwig in zijn jongere jaren.